دانلود تحقیق- مقاله-پروژه-کارآموزی

مرجع کامل خرید و دانلود گزارش کار آموزی ، گزارشکار آزمایشگاه ، مقاله ، پروژه و پایان نامه های کلیه رشته های دانشگاهی

دانلود تحقیق- مقاله-پروژه-کارآموزی

مرجع کامل خرید و دانلود گزارش کار آموزی ، گزارشکار آزمایشگاه ، مقاله ، پروژه و پایان نامه های کلیه رشته های دانشگاهی

مقاله در مورد تعریف عملیات نجات

مقاله در مورد تعریف عملیات نجات
دسته بندی پرستاری
بازدید ها 48
فرمت فایل doc
حجم فایل 222 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل 31
مقاله در مورد تعریف عملیات نجات

فروشنده فایل

کد کاربری 4152
کاربر

*مقاله در مورد تعریف عملیات نجات*


تعریف عملیات نجات

تعریف دیگر امدادگر: (Firdt aider)

فرد کمک کننده ضرورتاً نیاز به داشتن مدرک پزشکی و پرستاری نداشته و با آموختن اصول کمکهای اولیه می‌تواند به نجات جان مصدومین بپردازد. علاوه بر آن سایر نیازهای افراد آسیب دیده را برآورده کند.(به نقل از توفیقی نمین، فرشید 1382)

تعریف کمکهای اولیه

به کلیه اقدامت کمکی یا درمانی گویند که به مصدوم یا فردی که به طور ناگهانی بیمار ناتوان شده، ارائه می‌شود گویند.

بقیة ویژگیهای یک امدادگر

حداکثر تلاش خود را انجام دهد:

کمکهای اولیه نیز مانند سایر دانسته های بشر، خالی از اشتباه نیست. حتی با وجود این که حداکثر تلاش خود را کرده اید و درمان مناسب را ارائه داده اید ممکن است وضعیت مصدوم آنگونه که انتظار دارید بهبود نیابد. بعضی از شرایط حتی با وجود ارائه بهترین خدمات پزشکی به طور غیر قابل اجتنابی مرگبار می‌باشد. شما حداکثر تلاش خود را بکنید وجدانتان آسوده باشد.(به نقل از حضرتی وجدانی 1383)

حفظ آرامش در ارائه کمکهای اولیه

مصدوم باید در ابتدا احساس امنیت کرده به شما اطمینان کند. با رعایت نکات زیر می‌توانید فضایی امن و مطمئن برای او فراهم آورید.

1-عکس العملهای خود را کنترل کنید و سعی کنید مشکل پیش آمده را به خوبی اداره نمائید.

2-آرامش خود را حفظ کنید و منطقی عمل نمائید.

3-قاطع در عین حال ملایم رفتار کنید.

4-با مصدوم درستانه برخورد کنید و با او با صراحت و هدفمند صحبت کنید.

اعتماد مصدوم را به خود جلب کنید:

در طول مدت معاینه و مداوای مصدوم با او صحبت کنید.

1-به مصدوم توضیح دهید که قصد دارید چه کاری انجام دهید.

2-سؤالات مصدوم را صادقانه جواب دهید تا ترس او کمتر شود چنانچه جواب سؤالی را نمی‌دانید به صراحت به او بگوئید.

3-با نزدیکترین خویشاوند مصدوم یا هر فرد دیگری که لازم است از موضوع با خبر شود تماس بگیرید.

4-هرگز مصدوم بدحال و شدیداً آسیب دیده و یا مصدوم در حال مرگ را تنها ترک نکنید. به خویشاوندان مصدوم اطلاع بدهید. (به نقل از همان منبع قبلی)

اطلاع دادن مرگ مصدوم به بستگانشان به عهده پلیس یا پزشک مسئول می‌باشد. با این حال گاه شما مجبورید که این کار را انجام دهید، در این شرایط اول از همه مطمئن شوید فردی که با او صحبت می‌کنید، همان فرد مورد نظر مصدوم است، پس با سادگی و با صداقت کامل حادثه را توضیح دهید و نباید موضوع را نامفهوم و یا اغراق آمیز بیان کنیم. و حتی اگر چیزی در نوع حادثه و شدت آن نداشتید صادقانه بگویید و اطلاعات غلط ندهید.

نحوة مراقبت از خود

کنترل استرس

وجود اضطراب و هیجان در زمان انجام کمکهای اولیه و درمان مصدوم طبیعی است، استرس می‌تواند آرامش جسمی‌و روانی شما را تحت تأثیر قرار دهد. بعضی از افراد نسبت به استرس حساس تر هستند، شما به عنوان یک امدادگر برای حفظ سلامت خود و ارائه مفید خدمات بهتر است نحوة مقابله با اضطراب را بدانید.(به نقل از جلالی و حضرتی، 1383)

واکنش به استرسها

امدادرسانی همواره با استرسهای شدیدی برای امدادگران، مصدومین و اطرافیانش همراه است. دیدن صحنه های مرگ و جراحتهای شدید، یکی از خشن ترین صحنه‌هایی است که یک امدادگر تجربه می‌کند و ممکن است تأثیرات زیادی در زوان و رفتارهای امدادگر و اطرافیانش بر جای گذارد، لذا در کنار هر گروه امداد و نجات حضور یک روانشناس ضروری است.


واکنش های دیررس

مشکلات احساسی، پس از یک حادثه می‌تواند حتی پس از بازگشت به زندگی روزمره نیز، شما را درگیر کند، این مشکلات بسته به تجربه شما و نوع حادثه فرق می‌کند. استرس در طولانی مدت می‌تواند خود را به اشکال مختلفی نشان دهد: مثل

1-لرزش دستها و دل پیچه

2-تعریق زیاد

3-یادآوری مکرر حادثه

4-کابوس و خوابهای آشفته

5-تمایل به گریستن

6-تنشهای روحی و تحریک پذیری

7-احساس تنهایی و انزوا

این علائم با گذشت زمان از بین می‌روند، ورزش و تمرینهای آرامش بخش مانند یوگا و مدیتیشن می‌توانند به شما کمک کنند. در واقع انجام هر کاری که از آن لذت می‌برید برای آرامش یافتن و رفع تنش راه مناسبی می‌باشد.


واکنشهای شدید

چنانچه شاهد یک خطر جدی باشید و یا اینکه یک خطر جدی زندگی شما را تهدید کند تا مدتها پس از حادثه ممکن است از عوارض ناشی از استرس رنج ببرید. مثلاُ ممکن است:

1-حادثه را مرتب برای خود مرور کنید.

2-از روبرو شدن با موقعیتها، افراد و مکانهایی که به نحوی با حادثه در ارتباطند دوری کنید.

3-بی قراری کنید.

در این شرایط بهتر است به پزشک یا روانشناس مراجعه کنید.(به نقل از نشریه جمعیت هلال احمر، 1381)


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد